สักครูเดียว ในขณะที่เราคุยกับครูต้น (สุรัตน์ พามี) น้องแสงก็โทรเข้ามาเราก็คุยด้วย บังเอิญ
น้องแสงบอกว่า "มีน้ำอะไร ก็ไม่รู้ไหลออกมาเต็มขาเลย...!!! "
ฟังแค่นั้นเราก็ตกใจ ต้องรีบบอกครูต้นว่า สงสัยน้องแสงจะคลอดแล้วล่ะ จึงรีบไปที่บ้านน้องแสง (เพชรบูรณ์)
ตนเองคิดใจใจว่า ถ้าน้องแสงคลอดวันนี้ก็คงต้องคลอดก่อนกำหนดแน่ๆ เลย เพราะกำหนดวันที่ 5 กันยายน 2552
พาน้องแสงไปที่ห้องคลอด ผู้ช่วยพยาบาลบอกให้เราไปเตรียมของใช้สำหรับเด็ก ซึ่งก็มีพวกเสื้อ, ผ้าอ้อม, หมวก, ถูงมือง เป็นต้น
เราเลยถามผู้ช่วยพยาบาล เกี่ยวกับการคลอดซึ่งเค้าก็ให้คำตอบว่า "น่าจะคลอดวันนี้แหละ เพราะปากช่องคลอดเปิดเยอะแล้ว" เราก็เลยรู้สึกทั้งตื่นเต้น+ทั้งตกใจ ที่ตกใจเพราะว่ากลัวลูกตัวเองจะไม่สมประกอบ
สรุปเราก็ไปซื้อของเตรียมสำหรับเด็กและแม่ นั่งรอน้องแสงที่หน้าห้องคลอด ตั้งแต่ 10.20 น. จนกระทั่งเวลา 14.51 น. ผู้ช่วยพยาบาลก็เรียกเราไปพบ บอกว่า "แฟนคลอดแล้วนะ ดีใจด้วย คุณได้ลูกชาย..."
เราเป็นปลื้มมากๆ และก็ถามหมอว่า "ลูกชายผมเป็นไงบ้าง" เค้าก็บอกว่า "ปกติดีทุกอย่าง ถ้าผิดปกติ หมอจะเรียกญาติไปพบ"
แล้วหมอประสิทธิ์ (หมอทำคลอด) ก็เดินออกมา เราจึงไปขอบพระคุณท่าน หมอบอกว่า "ต้องรอให้นอนพักฟื้นประมาณ 3 ชั่วโมง จึงจะย้ายห้องได้"
เราต้องจึงรอ....
และก็รอ........รอ.......รอ.....
จากนั้นก็กลับไปบ้านน้องแสง เพื่อรับแม่น้องแสง มาที่โรงพยาบาล จวนเกือบเย็น เราจึงได้พบน้องแสง กับลูก เมื่อเห็นหน้าลูกครั้งแรก เราสุดปลื้มมากๆ เป็นอะไรที่บรรยายไม่ได้ น้ำตาแทบร่วง คิดอย่างเดียวว่า น้องแสงเป็นคนที่เข้มแข็งมากๆ เพราะคลอดธรรมชาติได้
น้องแสงได้ย้ายไปอยู่ห้องรวม คนที่คลอดบุตรก่อน เพราะห้องพิเศษเต็ม
วันแรกที่คลอด มีน้องแตง, น้องออย, และก็พี่เดียว มาเยี่ยมด้วย โดยซื้อที่นอนสำหรับเด็กมาให้
และก็มีครูโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย เพชรบูรณ์ คือ ครูอังคณา, ครูปัทมา, ครูพรทิพย์, ครูณัชชา และก็ครูหยางเก๋อฉี (ครูจีน) ซื้อของมาเยี่ยม คือ ที่นอนและก็ชุดสำหรับเด็ก เหล่าคุณครูบอกว่า
น่าจะตั้งชื่อ น้องวันวิทย์ เพราะเกิดวันวิทยาศาสตร์พอดี
ครูวันดี
18 สิงหาคม 2552